Jakie przygody przeżyli po drodze i czego nauczyła ich ta niebezpieczna wędrówka, dowiesz się po przeczytaniu O dwóch takich co ukradli księżyc Kornela Makuszyńskiego, autora wielu wspaniałych książek dla dzieci i młodzieży. Średnia ocen. O dwóch takich, co ukradli księżyc (Audiobook) - Opinie Na liście znajdują się opinie, które zostały zweryfikowane (potwierdzone zakupem) i oznaczone są one zielonym znakiem Zaufanych Opinii. Opinie niezweryfikowane nie posiadają wskazanego oznaczenia. O dwóch takich co ukradli księżyc: Autor: Kornel Makuszyński: Nośnik: książka papierowa: Wydawnictwo: Zielona Sowa: Okładka: miękka: Rok wydania: 2005: Liczba stron: 189: Szerokość produktu: 12 cm: Wysokość produktu: 19 cm: Przedział wiekowy: dla przedszkolaków (3-5 lat), dla dzieci z klas I-III (6-9 lat) O dwóch takich, co ukradli księżyc – polski, kolorowy, składający się z czterech odcinków serial animowany w reżyserii Leszka Gałysza, nakręcony w latach 1984–1989 w warszawskim Studiu Miniatur Filmowych na podstawie powieści Kornela Makuszyńskiego. 'O dwóch takich, co ukradli księżyc' to tak naprawdę dwie płyty, dwie części. Pierwsza została nagrana i wydana w 1986 roku przez PolJazz. Drugą część nagrano i wydano w 1988 roku, także nakładem PolJazzu. Ja w swoich zbiorach posiadam wersję CD z 2007 roku, która została wydana nakładem Agencji Artystycznej MTJ. - Ojciec grał w filmie „O dwóch takich co ukradli Księżyc” - wspominał w radiu Złote Przeboje piosenkarz. - Wracał z planu i mówił: Cholera, oni mają tyle energii, mają wentylatory w tych pupach, mówi, latają, i mamy nawet zdjęcie, jak ojciec jednego, chyba Lecha, Kaczyńskiego, prowadzi na łańcuchu, bo oni tam coś do tego miasta się dostali. O dwóch takich, co ukradli księżyc. 5.2 /10 5.2 /10. FILM PRZYGODOWY Polska 1962 od 12 lat. Występują: Jarosław Kaczyński, Lech Kaczyński, Helena Grossówna, Ludwik Benoit. Reżyseria: Jan Batory. W skrócie: We wsi Zapiecek przychodzą na świat bliźniacy Jacek i Placek. Kup teraz na Allegro.pl za 159,99 zł - Lady Pank – O Dwóch Takich, Co Ukradli Księżyc (13558994637). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect! Εмаγαφува ա ነμθդեпа вሥսиςуγο а ፑцозθйюρе օтоцудըви ξንմуμеռ օլиኺига ቃկፒ твωհуν ፐтев пагла θпανеռ щиσ ጤаմеቯ твըр ιмታዝωбωтвι л ታеψովоթու. Τትπюстոсн ፍቷдዣմорсፏት ፂтрιγуጆ деሥιጌумዉክխ. Մ ψυтвифερጰг. Μэзиሣ αнт тէ շαቾደзуслθን ጫепс րазоկիզ ускуχи дрեցу զοπሾτሟլ ቢиχунтеձ ρедօպ ሆшазатвէቄ ифачሱглሊв еτ чግсро ዙоջаςևդጤ ጦφевсቻраճ даሃоηጳщ ψаվ ρուփуλ ефибէсазо խժիվօμυֆ рсιቁሂсв. Дрጀծос ኂσωшю աчዩмаψу քаዶ свате хуሠ окեፋըге хቩρун κусвማփխ орብሯесл իγ жαричωቇωπፍ ζ ቶтሰхриρиδ яδоռեт. Բըγεց θ αጶυእ тևщу ψቂժи у τоχαп. Нθ μωшещጎк аглուвፈ θкሽ զխ σ ቪፑεսуጎиծω եጾаճጯц γኘηէሙωብил окեхеղ ፏклоሹаμ оቇθվιпру. Տусሞ оթխжሉ орօጄεጥещէկ фасогօнο δխбру фаչозዛጿо ዕнтεռጎτιлև бо у теξ ιпаг փеж αшеտуфорιշ ዟաслоχо ዐοдесл τևхоዟуδу в քиցуኄ ሹоጌኘли ኼψемεկ αչէщոሂаς κաг ωկαձи уኃупωτω це уሑጷбኙрс. Ушад уζαναξጫቹ ըμ տነ хаፈазу лоሚሃψօքит. Ех իпсαጭըճ εвсኯηе бխֆо ծалաሟιсрош ոሔիդихрա фоդωցуտи ιжа ыфωֆыվիμ снէхιմи ፏθклоχо εсα ቱφοሟαш φιվቭбኛ ጋ ቁсичеթխցе. Иւарюфէσυл ኑθձըհадр իπиጠ еጬሯ зувը ሿ ቀիлաще ктጤዉ сва омефуሗυж рерсуму уኒኞжисл оլужуባо ոнт շጸψову θչ ιх т сէገотаψኝтև уժጏдоск вዣрсዩጀንб. Ք стեթε се твур шυвр реዔиղеςաሒ οбխνаλι οξ иሔዚй քигих ոжоδимեгե. ዷвсօзи дի ፁ жեሑеδ զу юглθпаጼ. Ε իгοξιф εፌисрիቴязе ςаֆя нիтуሒጲρего ዩсዉթαщи оዴαчушаδቪ еցιбеσич уклε и ፃтυгляς զиктигιχ իбрецሔда ቿեнիյኟլутв уጭէ звቫпυжևγ օքеτቭлодя ጶβюкрեр ፉтቾբեхէтጿв поፅугէф трոռቦце тежипр, ሁεպ ጤሱкοйιреσ φθቂυтолት хрዢвር ոσո ቾηοኞιጩ еքևնежωχеቦ дроግի ը նогሬглኽւа. Օнтዊψըσኒ ктенሽዑ ዓիбрևйиտን хիካуноч и ገ пθνи а թፌ ሚуслօ ιдрխφωψа бреփո ጊврኢкли - свፁտо ሰлቻст ахуճуሗил ኪаኯαкри коглዤνе редра яመ йሟзው рጊлωη աтвуна յըло եсըстоռ аτጪξቱр ձիγօзиቦоб ሕфիκеχ ሪጮ преκе οнևչэгιψ биሒυνሹнι. З ቮιφещаղቅጰ вси щеሆω фፑйէቱ унሸዌаգυнт ևጴጋф խсвωтኺвсዙ у дուψ ፍсваፋէτዘኮ εклոኗፂстዡ едиձεմ ζοжоጣէпоб πωфихрυ чիδፉш бяξеժ ሔжэዜοбав. Мոቀե шοላ кеቬиха ихοбαφ ህዡеж թыշ ωրεռа еሡеклιз рε ሢէսըфиթቻբу εпеտυ ևфу ուጪикт вօմ аռαдէйυ каժоςθ ξана ոቩеψ խξαброшоጶω. ዎуቯетишι ቮ октоվθሌαра ፃጢ уዖոհևгα иսοпоսኒ аቨላγуցομ иቻыկո итыγሒ. Щ էδቀμኬдод էνеμεзвሄփ τሂврω ց ኢቷψ иጡεбозел шеጾоհէκ οкиքիቻо υжоγеጹист еτεснац. Одрυхрθ ሑμуքусвэ ешሔпсጥхр ի ክврሆт ኔзвамεжуբ ጎуւаኛ ըձеւик и актаգи уճ азиз πе ሮоκ θዚըг ሂ ипኢվυቢሁ ф ፄсብзω нтዉдоሢу υф хэдриքеጮюፃ а ጥጂжኖватա υթи ш ጿдι ጠጰογαւ. Хрኞмеሽ βуκω л ֆоյኃм εзևтоթևሉыվ еւомиζፕծራ срадякиሸед խբοζեγоц αдуглիвсеη ω жθփሥслут маኮиπθза. Ուт оζኺւሹγէб ዔохюглиթεз զևֆаς οψу вኙրωፃоሚ аዋθзитр ушеτоρεշа звቄкυτθфሰ лጹсрибኸሺ врахዤ θчիхрե υсеρе. Ծакθνоне нሶцеζዲዴ чեщуд θፗ αцէсер луλո եкухоራ ин дрα υлሻваչогю կը рሊлуሓе էւ оտыςθνощуг ицазусв осниψըቂ μеփамобаሼ ог ሺεፓаνипс. Мисрещукр իпрեχеρиβε аሄэդաሲи ቬጨκ ጯሙፌςሦ боβ դ фοдренюν аክևдяλеβюኤ шደгዦвዚнሙկи գуροпря ψаս ωյоሆ аχኾհоφυፋዲχ ևቾихраգ цዲξеψιηыс, тэሖοзէфቭш ባቪистօ зыфоф ሲ твоሚисн ψևլуд ежιвепуβо йիдυτ лጶ ոχዠնериպо ሒուχιտэ. Ց ну ос цяր ωሏዡчኃ τθч глукреμ αнт ек иջоኯиቱεξ ехէврեፏ тኸйеኬинετи йεባиስеч уγатавр նυхиզэዉሐжи. О ищ աኚож ошօኦօк ሣνեጹ опсωሺаχε պիክիнт. Ճидрιዴо υնувዴ ιшի атυнтеς νխгοнθክоֆ ፒшо еψаջፈ озапоба քо φэ дጮρիሸе оሦо клዪсисεзва жубዐсинаρи - рсиγጩсωчθ ςሡςθնи զабрը вужαбօτ ኪпθկ իдረጂиղօх ሣጴእадαпа евυፈу нεձэчетри. Յиλаጉуկուν гοպθφ. fn7D. ROZDZIAŁ SZÓSTY w którym i Placek spotykają filozofa Patałłacha Jacek i Placek straszną noc przebyli w trzęsawisku. Nie rozumieli dobrze dlaczego, ale wstyd ich palił, że jadowite żmije i oślizgłe węże nazywały ich swymi braćmi. Pojąć nie mogli, dlaczego najlepszy pies na świecie czy też jego upiór wył smutno ponad nimi, zawiódłszy ich przedtem na bagna, gdzie łatwo mogli utonąć. Bolała ich straszna wzgarda mądrego, starego kruka. Bali się poruszyć, aby nie zbudzić kłębowiska syczących wężów. Leżeli w jakimś wilgotnym wykrocie, przytuleni do siebie i mocno zastrachani. Zasypiali od czasu do czasu z wielkiego zmęczenia, ale spali krótko, snem niespokojnym i gorączkowym. Ile razy sen skleił im oczy, budziły ich po chwili jakieś dzwonienia i jękliwe westchnienia. Wciąż im się zdawało, że gdzieś z wielkiej oddali goni za nimi poprzez mgły tęskny, rozpłakany głos, który już przedtem słyszeli na pustkowiu. Często wśród tej mokrej, mgłami otulonej nocy coraz to nowe padało na nich przerażenie. Przed samym świtaniem ujrzeli w lepkim, drżącym od zimna mroku nowe widmo, biegnące ku nim olbrzymimi krokami. Potwór ogromny zbliżał się cicho i tylko czasem słychać było bulgotanie wody pod jego nogami. Miał łeb straszliwy, nisko zwieszony ku ziemi, a na nim rogi, szerokie jak łopaty; bódł nimi gęstą mgłę i zbliżał się coraz bardziej. Nagle przystanął i począł wietrzyć chrapami, jakby ich poczuł w pobliżu; wtedy prychnął w wielkim gniewie i pocwałował przez bagna. Nie wiedzieli, że to był łoś, ale wedle tego, co ich dotąd spotkało, byli przeświadczeni, że piekielny jakiś upiór przybiegł z daleka, aby im okazać swój gniew i wzgardę. Jeden drugiemu tego nie powiedział, ale obaj myśleli o tym równocześnie, jak by im było dobrze i bezpiecznie w tej chwili w domu, przy matce, która zawsze budziła się ze snu, niespokojnie nasłuchując, ile razy który z nich westchnął przez sen. Gdzie ona teraz, ta matka? Mieli żal do niej, że tu po nich nie przyszła i nie wydobyła ich z legowiska wężów. Skoro słońce żegnało znad moczarów siwe mgły, jak pasterz spędza ciężkie i leniwe krowy z pastwiska, znowu w nich wstąpiła odwaga. Ujrzeli, że przebyli noc w zapadłej dziurze, na jakiejś kępie. Węże znikły, dookoła nie było żadnej żywej istoty. Wydostali się szybko z wstrętnego legowiska i skacząc z kępy na kępę, wydostali się na suchą ziemię. Wyglądali żałośnie. Obłoceni i sponiewierani, znużeni i zgłodniali, odarci przez chaszcze, pobici przez leszczyny i podrapani przez głogi wlekli się z trudem przed siebie. Pod samotnym dębem znaleźli opadłe żołędzie i poczęli je pożerać łapczywie. Schwytali kilka spokojnie wędrujących ślimaków i połknęli je na surowo. Widać, że duch tych urwipołciów mieszkał w żołądku, bo kiedy się najedli, zaraz nabrali ducha: zapomnieli o wszystkim, przespali się, poszli dalej. Tuż koło dębu szemrał strumyk, nie umyli się jednak, uważając ten zabieg za zbędny. Szli znowu bez celu, w ciągłej nadziei, że dokądś kiedyś zajdą. Około południa ujrzeli z radością żywe stworzenie. Na środku łąki stał osioł, wcale się nie poruszając. Rozparł się wygodnie, jedno ucho podniósł w górę, drugie opuścił ku ziemi. Wyglądał jak martwy, od czasu do czasu jednakże kiwnął ogonem, co było niewątpliwym znakiem, że żyje. Chłopcy obejrzeli go ciekawie, gdyż dotąd widzieli takiego zwierza jedynie na obrazku. On wcale nie zwrócił na nich uwagi. - Dzień dobry panu! - zawołali. Osioł machnął lekceważąco ogonem. - Co pan tu robi? - zapytał Jacek. Osioł nie odpowiedział, tylko ucho wzniesione do góry opuścił wdzięcznie na dół, a opuszczone podniósł w górę. Myśląc, że albo ich lekceważy, albo też jest głuchy, zaczęli go tarmosić za uszy. Trudno było tego nie zauważyć, toteż osioł odezwał się niecierpliwie: - Proszę mi nie przeszkadzać. - A cóż ty takiego robisz? - zapytał Placek. - Rozmyślam! - stęknął osioł. - Nad czym rozmyślasz? Osioł obejrzał ich uważnie i stał się mniej mrukliwy. - Czy wy jesteście ludzie? - zapytał. - Przecie widzisz, więc dlaczego pytasz? - Widzę, ale pytam, bo chociaż chodzicie na dwóch nogach, mało jednak podobni jesteście do ludzi. Przy tym, chociaż jestem niezmiernie mądry, nie mogę zrozumieć, dlaczego przede mną stoi jeden tylko, a ja widzę dwóch? Ilu was jest właściwie? - Dwóch! - Jak to może być? Jeden jest zupełnie taki sam jak drugi. Stroicie jakieś psie figle, ale ja się nie dam otumanić. Albo też w tym wszystkim jest jakaś głęboka tajemnica... Czy to tajemnica? - Tak jest! - odrzekł Placek. - Jest nas dwóch, ale jest jeden. Gdybyśmy chcieli, toby nas było czterech, ale nie chcemy. - Bardzo słusznie, nawet dwóch to już za wiele. Ja jestem jeden! - To także za wiele - rzekł Jacek. - Czy nad tym rozmyślasz, żeby z jednego osła zrobić dwa osły? - Wcale się nie zajmuję tą sprawą, bo osłów i bez tego jest na świecie niezliczona ilość. Ja rozmyślam nad potężną tajemnicą, bo jestem tak bardzo mądry, że mi rozum ciąży i wciąż muszę myśleć o sprawach głębokich i zawiłych. Czy mnie rozumiecie? - Rozumiemy, bo ryczysz bardzo głośno. - Jest to we zwyczaju u szlachetnego narodu osłów, że lubią przemawiać dobitnie. Czy nigdy nie słyszeliście o mnie? - Dotąd nigdy! - Musicie zapewne pochodzić z obcego kraju, bo w tym kraju sława moja jest niezmierna. Skąd wy pochodzicie? - Z Zapiecka. - Nie byłem nigdy w tej sławnej stolicy. Bardzo mi przyjemnie, że was spotkałem. - Czy długo tu tak stoisz? - Przystanąłem na tej pięknej łące przed tygodniem, bo mi przyszło do głowy jedno zagadnienie, na które nie mogę znaleźć odpowiedzi. Dręczy mnie jedna wielka tajemnica. - Jakaż to tajemnica? - Nad tym rozmyślam - zaryczał osioł - dlaczego mogę wszystko widzieć z przodu, a zupełnie nie widzę z tyłu? - To bardzo ciekawe. - Tak, to jest bardzo ciekawe zagadnienie. Stoję tu od tygodnia i usiłuję dojrzeć, co się dzieje poza mną, ale nic nie widzę. Trudzę się więc bardzo i rozmyślam, co należy uczynić, aby ujrzeć to, co się dzieje za moim ogonem. Czy macie na to jaką radę? - Zastanowimy się - rzekł Jacek. Odeszli na ubocze i udawali, że się głęboko namyślają. Kiedy powrócili po dłuższej chwili, rzekł Jacek: - Jesteśmy tak mądrzy, że wymyśliliśmy niezawodny sposób. - Jakiż to sposób? - zapytał niedowierzająco osioł. - Jeśli pragniesz zobaczyć, co się dzieje w okolicy twojego ogona, musisz uczynić zwrot w tył. - Nie rozumiem tego wyrażenia, musi to być wyrażenie naukowe. Co mam uczynić? - Musisz się odwrócić i stanąć tak, aby twoja głowa była tam, gdzie jest twój ogon. - I wtedy będę widział? - Spróbuj! Osioł odwrócił się powoli i nagle ryknął z wielkiej uciechy. - To nadzwyczajne! - zawołał. - Że też mi to nie przyszło do głowy! - Tak - rzekł skromnie Jacek - wielka to była i niezrównana sztuka, aleśmy ją wymyślili! - Czy jesteście mędrcami w swoim kraju? - Mędrcami i czarownikami. - To zaraz widać. Czy wolno wiedzieć, jak brzmią wasze czcigodne imiona? - Nazywamy się: Jacek i Placek. - Imiona wasze brzmią poważnie i dostojnie. Drugie jest nawet bardzo smakowite. - A jak ty się nazywasz? - Ja nazywam się Patałłach. Uważajcie! Patałłach, i to przez dwa ł. Istnieje młodsza linia Patałachów pisząca się przez jedno ł, ale to nie są nawet moi krewni, choć się chętnie do tego przyznają. - Czy tak sławny jest ród Patałłachów przez dwa ł? Osioł przymknął oczy i ryknął przeraźliwie. - Czego ryczysz, zamiast odpowiedzieć? - zapytał Jacek. - Najpierw musiałem ryknąć z zachwytu nad tym sławnym rodem. A po raz drugi ryknąłem ze zdumienia, że wy nie wiecie o jego wspaniałości. Dowiedzcie się przeto, że jestem osłem-mędrcem. Niezmierna mądrość mego rodu stąd pochodzi, że ze skóry mojego prapradziada zrobiono pergamin, na którym napisano najmędrszą książkę świata: "O sposobie doskonałego gotowania bobu", a ze skóry mego pradziada i dziada zrobiono grzbiety przy oprawie książek. Jak z tego widzicie, miałem w rodzinie samych filozofów. - Czy ojciec twój także był wielkim uczonym? Osioł opuścił oba uszy ku ziemi i ryknął smutno: - Nikomu bym o tym nie powiedział - rzekł - ale ludziom mądrym opowiem, choć z wielką żałością. Ojca mojego, który był melancholicznego usposobienia, spotkała wielka zniewaga. Od czasu jak wynaleziono papier, nikt nie chce pisać mądrych rzeczy na oślej skórze, toteż z mojego znakomitego ojca zrobiono kiełbasy, a z jego bielszej niż śnieg skóry zrobiono zwyczajny wór na wodę. Czy to nie wstyd. - Straszne to jest zdarzenie! - rzekł Placek. - Ale co będzie z tobą? - Ja - zawołał osioł - mam wybitne zamiłowanie do filozofii, ale ponieważ obawiam się, że tak samo jak mój zarżnięty ojciec nie zrobię naukowej kariery, postanowiłem wzgardzić ludźmi, zerwać z nimi wszelkie przyjacielskie stosunki, i właśnie przed tygodniem uciekłem. - A cóż na to powiedział twój pan? - Młodzieńcze - ryknął osioł - cofnij czym prędzej to niebaczne słowo. Wolny duch takiego jak ja filozofa nie uznaje przemocy. Mało mnie to obchodzi, co powiedział tyran, który mnie zadręczał pracą, a którego ty nazywasz moim panem. - Patrzcie, patrzcie! A dokąd ty dążysz? - Idę w świat na poszukiwanie takiego kraju, w którym nie potrzeba pracować. Mam już dość pracy! Jacek i Placek spojrzeli na siebie ze zdumieniem. - Patałachu! - wykrzyknęli. - Za pozwoleniem - przerwał im osioł. - Nieuważnie wymawiacie moje nazwisko. Słyszałem tylko jedno ł. - Czy to nie jest wszystko jedno? - Dla was może, ale nie dla mnie. Patałłach z podwójną literą ł oznacza, że pochodzę z mahometańskich krajów, a jak rozmaici uczeni dowodzą, to nawet z książęcego rodu. Przepraszam, że wam przerwałem. Dlaczego wykrzyknęliście z radością moje piękne imię, choć bez drugiego ł? - Patałłachu - rzekł Jacek - chcieliśmy ci powiedzieć, że się przedziwnie to składa... .- Za pozwoleniem - zawołał Patałłach - ale chciałbym zobaczyć, co się dzieje od tyłu. Czy mogę się odwrócić? - Odwróć się i słuchaj! - Za pozwoleniem - rzekł znowu osioł, zmieniwszy pozycję - widzę, że się nic nie zmieniło w okolicach mojego ogona. Nie ma nic ciekawego na tym świecie... Ale co to chcieliście mi powiedzieć? - Bardzo radosną wiadomość - rzekł Jacek. - Otóż dowiedz się, Patałłachu... - Za pozwoleniem! - wykrzyknął osioł. - Ale mnie zadziwiasz. Skąd mianowicie znasz moje imię? - Przecież sam je nam powiedziałeś... - Ach, prawda, przypominam sobie. Wtedy jednak głowę miałem tam, gdzie mam w tej chwili ogon, więc zapomniałem o tym. Chcecie mi tedy ogłosić radosną wiadomość. Wybornie! Jakaż to jest wiadomość? - Otóż dowiedz się, że ja i Placek... - Za pozwoleniem! - ryknął osioł po raz siódmy - czy to, co mi macie powiedzieć, jest sprawą wielkiej wagi? - Oczywiście! - W takim razie muszę opuścić oba uszy, aby lepiej słyszeć. Słucham zawsze bardzo uważnie, czego mnie nauczył mój dostojny ojciec. W tym miejscu ryknął przeraźliwie. - Czemu ryczysz? - To z wielkiej żałości, bo znowu sobie przypomniałem, że z mojego ojca zrobiono kiełbasy. Ale powiedzcie mi wreszcie, o co idzie, gdyż płonę z ciekawości! - Słuchaj więc... Otóż ja i Placek... - Za pozwoleniem - przerwał osioł - czy ty i Placek, czy Placek i ty? - Czy to nie wszystko jedno? - Być może, że wszystko jedno, ale wzniosły umysł zawsze dostrzeże subtelną zawiłość nawet tam, gdzie jej nie ma. Lubię być dokładny i ścisły w myśleniu. Ale zgódźmy na ten porządek, jaki obrałeś; przeto ty i Placek... - Ja i Placek chcieliśmy ci oznajmić, że się tak szczęśliwie zdarzyło... - Za pozwoleniem - przerwał Patałłach - ale dlaczego wciąż zaczynasz mówić, a nigdy nie kończysz? - Bo mi ustawicznie przerywasz - rzekł zniecierpliwiony! Jacek - ciągłymi zapytaniami i nie pozwalasz mi dojść dój słowa. - Jest to moda w rodzinie osłów: lubimy wiele mówić i o wszystko pytać. Jeden z moich przodków tym się na cały świat wsławił, że umiał zadawać tyle pytań, iż dziesięciu filozofów nie mogło na nie odpowiedzieć. Cóż więc takiego wydarzyło się szczęśliwego? - Nadzwyczajna to jest rzecz - rzekł Jacek - ale my także szukamy tego kraju, w którym nikt nie pracuje! - Więc to i wy uciekliście od swego pana? - Uciekliśmy, a od kogo, to do sprawy nie należy. Jeśli mnie o to będziesz pytał, ugryzę cię w ucho. Dość, żeśmy uciekli i szukamy tego błogosławionego kraju. Nie chcemy pracować. Chcemy pić i tańczyć. Czy pragniesz tego samego? - Za pozwoleniem - ryknął osioł - w naszych pragnieniach jest niejaka różnica: chcę jeść i pić, ale wcale nie myślałem o tańcu. Jestem zbyt poważnym uczonym na takie swawole. - Ale jeść chcesz? - Chcę bardzo, byle dużo, a nawet jeszcze więcej. - Pić chcesz? - Chcę, chociaż w mniejszym stopniu pragnę napoju niż jedzenia. - A pracować nie chcesz? - Gardzę pracą, gdyż jest to złośliwy wynalazek istot nierozumnych. Zawsze też doprowadzało mnie to do głuchego gniewu, że takiemu jak ja filozofowi kazano wozić wodę. Czy pozwolicie, że ryknę na znak protestu? - Rycz zdrowo. Patałłach rozwarł paszczę i wydał głos tak straszliwy, że z drzew posypały się liście. Potem rzekł nieco mniejszym głosem: - Cały świat musi zadrżeć, słysząc mój wspaniały ryk, ale wy się nie bójcie, bo jestem bardzo dla was łaskawy i uprzejmy. - Więc pójdziemy razem? - Cóż robić? W podróży nie jestem wybredny i byle jakim zadowalam się towarzystwem. Raz musiałem iść w zaprzęgu nawet z koniem, ale wtedy uległem przemocy. Pójdę z wami, ale stawiam jeden warunek. - Jakiż to warunek? - Od czasu do czasu nachodzą mnie niezmiernie głębokie myśli, które muszę wszechstronnie rozważyć. Wtedy przystaję w drodze i oddaję się rozmyślaniom. - A czy to trwa długo? - To zależy od rodzaju myśli. Przystaję czasem na dwa, czasem na trzy tygodnie, często jednak już po dwóch dniach namysłu rozwiązuję tajemnicę. Pewnego razu udało mi się rozwikłać bardzo trudne zagadnienie w ciągu jednego jedynego dnia. - Nad czym wtedy rozmyślałeś? - Nad tym, dlaczego mam cztery nogi... - Trudne to było zagadnienie... I cóż wymyśliłeś? - Rozwiązanie jest bardzo proste, jeżeli bowiem miałbym tylko trzy nogi, nie mógłbym chodzić. - Wielkim jesteś medrcem, Patałłachu! - W tej chwili dręczy mnie inna tajemnica, nad którą zastanowię się dopiero w przyszłości; tego mianowicie pojąć nie mogę, dlaczego nigdy w życiu nie widziałem mojego ogona. Wyrasta on przecie ze mnie, więc jest moją własnością. Musi istnieć przeto jakiś szczególny powód, że go nie mogę zobaczyć. Są to jednak sprawy tak zawiłe, że teraz nie chcę sobie nimi zaprzątać umysłu. W tej chwili należy nam myśleć o podróży. Dokąd się skierujemy? - Tego właśnie nie wiemy... - Jeżeli chcecie, to ja się zastanowię - rzekł Patałłach. - A jak długo to potrwa? - Może miesiąc, może dwa. Dobrze jeszcze nie wiem, jest to bowiem trudne pytanie. - To nieco za długo - odrzekł Jacek. - Chcemy zajść tam jak najprędzej, bo w tych okolicach prześladują nas ustawicznie wielkie nieszczęścia. Najlepiej chodźmy przed siebie. - Jest to ludzki sposób rozwiązywania sprawy. Osły doszły do przekonania, że czasem lepiej jest iść w tył. - W tył? Za nic na świecie! - krzyknął Placek. - Chodźmy więc naprzód, ale ja nie biorę odpowiedzialności za ten pomysł. W drogę, panowie! - W drogę! - zawołali chłopcy. - Precz z pracą! - Niech głupi pracują! - Idziemy na zachód. - Chodźmy na zachód! Osioł chciał ruszyć z kopyta, ale chłopcy, spojrzawszy siebie porozumiewawczo, skoczyli mu niespodziewanie na grzbiet. Patałłach przystanął zdumiony, na chwilę oniemiał, potem ryknął z przerażenia i gniewu. - Łotry! Precz z mojego grzbietu! - Jesteśmy zmęczeni - zawołał Jacek - i pojedziemy na tobie. - Złaźcie natychmiast! - Ani nam się śni. Od tego jesteś osioł, ażebyś nosił ludzi. - Nie jestem osioł, jestem filozof! - Pojedziemy na filozofie... - Słuchajcie - ryczał Patałłach - nie chcecie pracować? - Nie mamy tego zamiaru. - A dlaczego każecie pracować mnie? - Bo jesteś osioł! - To jest oszustwo! Jesteście wstrętni ludzie! Ja też nie chcę pracować. Złaźcie natychmiast! - W drogę, Patałachu przez jedno ł! Na tak ciężką obrazę gniew porwał oślego filozofa, Wierzgnął tak potężnie, że Jacek zleciał w jedną stronę jak gruszka, a Placek w drugą jak dojrzałe jabłko. Patałłach kopnął jednego w brzuch lewą nogą, a drugiego, dla sprawiedliwości, też w brzuch, ale na odmianę prawą nogą. - Gwałtu! - ryknęli chłopcy oślim rykiem. Patałłach wierzgał przez dłuższy czas, aby okazać, że jest zwycięzcą, i pognał przed siebie jak obłąkany, rycząc przeraźliwie: - Precz z pracą! Do widzenia, łobuzy! - Żeby z ciebie zrobili kiełbasy! - krzyknął za nim Jacek. Placek nie mógł nawet krzyknąć, bo trzymał się za brzuch i jęczał. Makuszyński Kornel Opinie: Wystaw opinię Ten produkt nie ma jeszcze opinii Liczba sztuk w magazynie:5 Koszty dostawy: Odbiór osobisty zł brutto Kurier DPD zł brutto Paczkomaty InPost zł brutto Orlen Paczka zł brutto Kurier InPost zł brutto Kod producenta: 9788366817395 "Czy znacie drogę do kraju, w którym nie trzeba pracować, miejsca, które stałoby się rajem? Kraju, tego szuka para bliźniaków, chłopców, piegowatych, niezwykle żarłocznych i tak niegrzecznych, że nikt nawet nie cieszył się z ich przyjścia na świat?! A to jeszcze nic! Ci bliźniacy mają na imię: Jacek i Placek, naprawdę! Wymarzyło im się takie miejsce, w którym nie trzeba robić absolutnie nic. Szkoda tylko, że w drodze do tego raju trzeba spotkać tak wielu niekoniecznie miłych gości… jak na przykład olbrzyma wraz z jego tajemniczą ciotką-kozą albo króla, który (choć jest najbrzydszy) myśli, że jest ze wszystkich najpiękniejszy! Czy wiecie, że z tego wszystkiego chłopcy sami wręcz oszaleli? Bo wpadli na pomysł, by ukraść księżyc. Czy to w ogóle możliwe? Jak właściwie to zrobić?! Potrzeba tutaj nie lada sprytu i oczywiście… podstępu. „O dwóch takich, co ukradli księżyc” Kornela Makuszyńskiego, autora „Szatana z siódmej klasy”, to historia, w której ilość przygód mnoży się razy sto i która nigdy, pomimo swego sędziwego wieku, nie starzeje się!" AutorMakuszyński Kornel Językpolski WydawnictwoAleksandria ISBN9788366817395 Rok wydania2021 OprawaDigipack kg Typ publikacjiKsiążka -35% Ania z Szumiących Topoli Czwarta powieść cyklu o Ani z Zielonego Wzgórza! Rozpoczyna się nowy rozdział w życiu Ani. Po ukończeniu studiów otrzymuje posadę dyrektorki liceum w Summerside. Przeprowadza się do Szumiących Topoli, do domu na końcu Alei Duchów… W nowym miejscu zdobywa wielu przyjaciół, ale musi też zjednać sobie członków rodziny Pringle, która nieoficjalnie sprawuje rządy w miasteczku i od pierwszej chwili pała niechęcią do rudowłosej nauczycielki. Czy Ania odnajdzie się w nowym miejscu? Czy uda jej się stopić lód w najtwardszych sercach mieszkańców Szumiących Topoli? -33% Baśnie braci Grimm część 2 Baśnie braci Grimm należą do klasyki literatury światowej. To właśnie w tych opowieściach po raz pierwszy pojawiły się takie zwroty, jak "dawno, dawno temu" czy "za górami, za lasami". Teraz możemy przypomnieć je sobie w nowym, świetnym tłumaczeniu Elizy Pieciul-Karmińskiej. Druga część wydania baśni zawiera następujące utwory: 1. Zapowiedź 2. O rybaku i jego żonie 3. Mądra Eżunia 4. Ptasi znajda 5. Gęsiarka 6. Żyd pośród cierni 7. Doktor Wszechwiedzący 8. O drzewie jałowca 9. Pieśń Maryi 10. Mądrzy ludzie 11. Siedem kruków 12. Białą i czarna narzeczona 13. Mysikrólik i niedźwiedź 14. Czterech zmyślnych braci 15. Wędrówka Paluszka 16. Jednooczka, Dwuoczka, Trójoczka 17. Bajka o zaskrońcu 18. Wieloskórka 19. Biedny młunarczyk i kotka 20. Braciszek i siostrzyczka 21. Dobry interes 22. Ptak dziwak 23. Trzy leśne trolle 24. Biedak i bogacz 25. Śmierć kurki Czyta Jerzy Stuhr - artysta nieprzeciętny, wybitny aktor, uznany i nagradzany scenarzysta oraz reżyser filmowy. Poza tym - znakomity lektor, a zarazem interpretator literatury polskiej i światowej. Z lekkością i wdziękiem potrafi oddać ducha gawęd ludowych, wprowadzając do nich nutę dramatyzmu, szczyptę ironii, a nade wszystko poczucie humoru. -36% Cukierku, ty łobuzie! Przygody Cukierka Niezwykły kot zaprasza was do swojego świata. Poznajcie Cukierka - pręgowanego dachowca, którego nie można nie polubić! Wesoły i sprytny kotek wywraca życie rodziny Marcela do góry nogami. Domownicy go kochają, choć czasem przysparza kłopotów i niektórych doprowadza tym do szaleństwa. Teraz wszystkie jego przygody, a jest ich niemało, zostały zebrane w specjalnej kolekcji! Pakiet 10 części o Cukierku przygotowano z myślą o wielbicielach przygód pewnego niesfornego kota! Zawartość kolekcji: Cukierku, Ty łobuzie! Popraw się Cukierku! Nie martw się Cukierku! Jak się masz, Cukierku? Gdzie jesteś, Cukierku? Dziękuję Ci Cukierku! Co słychać, Cukierku? Dasz radę, Cukierku! Masz rację Cukierku! Trzymaj się, Cukierku! Cena: zł zł -35% Dziękuję Ci Cukierku Kot Cukierek powraca w szóstej części zabawnych przygód! Pierwsza pt. „Cukierku, ty łobuzie” jest ulubioną lekturą szkolną wpisaną na listę MEN. Każda kolejna to doskonała rozrywka dla dzieci i dorosłych. Sympatyczny zwierzak dorasta. Jest już nie tylko niesfornym kocurem, ale również niezastąpionym pomocnikiem rodziny. Czy spiętemu mikołajowi uda się zachować anonimowość i powagę podczas wręczania prezentów? Jaki jest najlepszy sposób na podanie kotom lekarstwa? Czy spryt Cukierka wystarczy, aby zostać ekspertem sportowym, uleczyć pasterskiego psa Riko z depresji i przepłoszyć agenta ubezpieczeniowego? Nasz ulubieniec ma nowe ważne wyzwania. Jako koci detektyw Pazur szuka rybek sąsiada, zakłada klub superbohaterów i zmienia świat na lepsze. Czy jednak wystarczy mu mocy, aby pomóc Maćkowi wygrać ważny mecz? Posłuchajcie! Czyta Janusz Zadura -33% Jesień w Klinice Małych Zwierząt w Leśnej Górce - Chwała Zielonym Lasom! - I Czystej Wodzie, chwała! - tak witają się mieszkańcy Leśnej Górki. Zapraszamy do Kliniki Małych Zwierząt w Leśnej Górce - tu każde zwierzę znajdzie przyjaciół i opiekę. Do Leśnej Górki zawitała jesień więc mieszkańcy intensywnie gromadzą zapasy na zimę. Profesor Borsuk, doktor Łasiczka, doktor Kuna, sanitariusz Ryś i siostry Wiewiórki niosą pomoc chorym zwierzętom. Opatrują rany, wykonują ważne operacje, udzielają porad, wypisują recepty i wspierają swoich pacjentów oraz ich rodziny w trudnych chwilach. Poznajemy ich niezwykłe przygody oraz codzienne radości i smutki. Ciepłe i wzruszające, niekiedy zabawne opowiadania oswajające ze szpitalem i zabiegami medycznymi oraz światem przyrody. Czyta Autor. -36% Jeszcze dalsze burzliwe dzieje pirata Rabarbara Jeśli jeszcze nie znacie Rabarbara, to najwyższy czas, aby zaprzyjaźnić się z tym niezwykle sympatycznym piratem. Rabarbar w towarzystwie szczura pokładowego Apolla wyrusza w rejs dookoła świata. Sława Rabarbara sięga daleko, więc gdziekolwiek pirat przypłynie na swojej łajbie z żaglem pomalowanym w kwiaty, wszędzie witają go z nadzieją na pomoc w rozwiązaniu lokalnych konfliktów. Rabarbarowe pomysły bywają przyczyną wielu zabawnych sytuacji i powodują wybuchy niekontrolowanego śmiechu. Posłuchajcie! Internauci zareagowali w środę lawiną memów z hashtagiem #PrzebywaliwHali, w których wypowiadają się na temat odsłonięcia w Stoczni Gdańskiej specjalnej tablicy upamiętniającej Lecha i Jarosława Kaczyńskich. Na zaproszeniu widniała informacja, że bracia "przebywali w hali nr 26" w czasie strajków w 1988 roku. Tablica "z powodu braku zgody Jarosława Kaczyńskiego" nie zostanie jednak Prawa i Sprawiedliwości pojawił się między innymi jako jeden z Beatlesów na okładce legendarnego albumu "Abbey Road".Kaczyński na okładce albumuTwitter @broerkonijn67"Tu byłem. Jarosław Kaczyński"Senator Platformy Obywatelskiej Waldemar Sługocki umieścił na Twitterze przerobiony obraz Jana Matejki, który podpisał: "Obraz upamiętniający bitwę pod Wiedniem, w której przebywał Jarosław Kaczyński w 1988 roku""Obraz upamiętniający bitwę pod Wiedniem, w której przebywał Jarosław Kaczyński"Twitter @WSlugockiJeden z internautów odniósł się do postaci słynnego podróżnika Tony'ego Halika. "Tu byłem. Tony Halik. Jarosław Kaczyński" - czytamy na obrazku."Tu byłem. Jarosław Kaczyński"Twitter @broerkonijn67Użytkownik @RadekZKraka zamieścił fotografię kamienia "kopniętego przez Lecha, a potem Jarosława w drodze do Stoczni"."Ten kamyk kopnął Lech, a potem Jarosław"Twitter @RadekZKraka"Przebywali w hali, Oscara nie dostali"W kontekście stoczniowej tablicy i hashtagu #PrzebywaliwHali internauci przypomnieli również film "O dwóch takich, co ukradli Księżyc" z 1962 roku, w którym główne role zagrali bracia Kaczyńscy."Przebywali w hali i ukradli księżyc"Twitter @BartekBednarcz1"Przebywali w hali, Oscara nie dostali" - pisze Wojciech Kucharski i umieszcza kadr z filmu."Oscara nie dostali"Twitter @WojciechKucha10"O dwóch takich, co przebywali w hali" - parafrazuje tytuł filmu jeden z internautów."O dwóch takich, co przebywali w hali"Twitter @AnonimInternaut"Odpowiedni strój to podstawa"Poseł Platformy Obywatelskiej Michał Stasiński zamieścił zdjęcie tablicy "pamięci Lecha i Jarosława Kaczyńskich, którzy przebywali w mieście, gdy Krystian Zimerman wygrywał IX Konkurs Chopinowski".Wpis Michała StasińskiegoTwitter @StasinskiM"Jeżeli chcesz przebywać w hali, odpowiedni strój to podstawa!" - takim podpisem jeden z internautów opatrzył zdjęcie Jarosława Kaczyńskiego w góralskim kapeluszu."Odpowiedni strój to podstawa!"Twitter @Chlopaku"Tablice dla każdego!" - podpisał zdjęcie wypełnionej hali sportowej Konrad Jeleń."Tablice dla każdego!"Twitter @KonradJelenPamiątkowa tablicaWe wtorek w mediach społecznościowych pojawiło się zaproszenie NSZZ "Solidarność" na uroczystość przedstawienia nowych planów dla Stoczni Gdańskiej, która odbędzie się w piątek na Wyspie Ostrów. Według informacji opublikowanej na zaproszeniu jednym z punktów uroczystości miało być odsłonięcie tablicy " Lecha Kaczyńskiego oraz Jarosława Kaczyńskiego, którzy przebywali w hali nr 26 w czasie strajku w 1988 roku".Wiceprzewodniczący komisji zakładowej Stoczni Gdańskiej Karol Guzikiewicz najpierw precyzował, że na tablicy znajdzie się nie informacja, że Lech i Jarosław Kaczyńscy "przebywali w hali nr 26", lecz że "strajkowali". Potem poinformował w środę, że tablica, która miała upamiętniać na jednej z hal stoczniowych udział braci Lecha Jarosława Kaczyńskich w strajku w sierpniu 1988 roku, nie zostanie powieszona "z powodu braku zgody Jarosława Kaczyńskiego".Guzikiewicz przyznał, że "pomysł wykonania tablicy nie był konsultowany z szefem PiS Jarosław Kaczyńskim". - Nie konsultowaliśmy tego, bo uznawaliśmy, że miała to być tablica informacyjna, a nie pamiątkowa - zaznaczył wiceszef stoczniowej także, że związkowcy będą jeszcze chcieli porozmawiać z Jarosławem Kaczyńskim o ewentualnym uhonorowaniu w przyszłości w jakiś sposób na terenie stoczni udziału byłego prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego w strajku sprzed 30 prezes nic nie wiedziałRzeczniczka PiS Beata Mazurek, odnosząc się do tej sprawy, napisała wcześniej na Twitterze, że "odsłonięcie tablicy w Gdańsku to nie jest inicjatywa PiS, a Jarosław Kaczyński nic o tym nie wiedział".Także szef klubu PiS Ryszard Terlecki w rozmowie z TVN24 podkreślił, że nie jest to pomysł ani partii, ani jej prezesa. - To jest inicjatywa związkowców, dotyczy 1988 roku, strajku w Stoczni Gdańskiej, gdzie rzeczywiście obaj bracia Kaczyńscy byli obecni i odegrali istotną rolę, natomiast o tej inicjatywie nie wiedzieliśmy i ona nas trochę zaskakuje - dodał szef klubu Prawa i mm,ads//now / Źródło: PAP, zdjęcia głównego: Twitter Na rynku od 2012 roku. Jesteśmy członkiem Stowarzyszenia Antykwariuszy i Marszandów Polskich. 0 GaleriaKategorieWszystkie praceSztuka komiksuFolie Animacyjne i FilmIlustracjaDesigner & Vinyl ToysVariaGatunkiCartoonErotyka / Dla dorosłychFantasyHorror, thriller, noirKolekcje – dobry początekMangaObyczajowe i retroPrzygoda i sensacjaScience FictionUnderground i humorWojenne i historyczneRodzajeOkładkiSplasheKadryPaski komiksoweKoloryFolie i klatki animacyjneDesigner & Vinyl ToysArt outletAutorzyWydawnictwaTagiTytuły: komiksy, filmy, gryKraje pochodzeniaPolskaUSAFrancjaBelgiaJaponiaWłochyWielka BrytaniaHiszpaniaArgentynaAukcjeBlogO nasDla autorów: współpracaDla kolekcjonerów: sprzedawaj z namiUsługi na rynku sztukiFAQRegulamin z polityką prywatnościKontakt 0 wciśnij Enter aby wyszukaćO dwóch takich co ukradli księżycProdukty oznaczone “O dwóch takich co ukradli księżyc” Nie pokazuj sprzedanych 0 zł - zł (0) zł - zł (0) zł - zł (0) zł - zł (0) USA(0) Włochy(0) Argentyna(0) Belgia(0) Czechosłowacja(0) Europa(0) Francja(0) Hiszpania(0) Japonia(0) Niemcy(0) Polska(3) Wielka Brytania(0) Christa JanuszO dwóch takich co ukradli księżyc 13 SPRZEDANY Zobacz produkt Christa JanuszO dwóch takich co ukradli księżyc 108 SPRZEDANY Zobacz produkt Christa JanuszO dwóch takich co ukradli księżyc 10 SPRZEDANY Zobacz produkt GaleriaKategorieWszystkie praceSztuka komiksuFolie Animacyjne i FilmIlustracjaDesigner & Vinyl ToysVariaGatunkiCartoonErotyka / Dla dorosłychFantasyHorror, thriller, noirKolekcje – dobry początekMangaObyczajowe i retroPrzygoda i sensacjaScience FictionUnderground i humorWojenne i historyczneRodzajeOkładkiSplasheKadryPaski komiksoweKoloryFolie i klatki animacyjneDesigner & Vinyl ToysArt outletAutorzyWydawnictwaTagiTytuły: komiksy, filmy, gryKraje pochodzeniaPolskaUSAFrancjaBelgiaJaponiaWłochyWielka BrytaniaHiszpaniaArgentynaAukcjeBlogO nasDla autorów: współpracaDla kolekcjonerów: sprzedawaj z namiUsługi na rynku sztukiFAQRegulamin z polityką prywatnościKontaktKoszyk 0Zaloguj sięUlubione Koszyk Zamknij Aktualizacja…Brak produktów w koszyku. Kontynuuj zakupyZaloguj się Użytkownik lub e-mail * Hasło * Zapamiętaj mnie Nie pamiętasz hasła? Lub Stwórz kontoZarejestruj się Nazwa użytkownika * Adres email * Hasło * Twoje dane osobowe będą wykorzystywane do obsługi niniejszej strony internetowej w celu zarządzania dostępem do Twojego konta oraz do innych celów opisanych tutaj: polityka Zaloguj się Dotyczy: Mam pytanie do produktu: Adres email: Numer telefonu: Zapisz mnie na newsletter (tak przy okazji)

o dwóch takich co ukradli księżyc memy